Drukarnia Center to oryginalny budynek biurowy z wielką liczbą lokali biurowych i usługowych. Biurowiec ma w sumie ok 4500 m2 powierzchni użytecznej. Postawiony został z w okresie międzywojennym dodatkowo służył jako wojskowa drukarnia czy wytwórnia pończoch. W latach 2015-2017 poddano go w całości wszelakim pracom remontowym, pozostawiono nazwę i przekształcono w nowoczesny biurowiec. Drukarnia Center składa się z budynku reprezentacyjnego 5-piętrowego i oficyny, która posiada 4 piętra. Na zewnątrz, przed biurowcem znajduje się spory parking. Większa część parkingu na otwartej powierzchni zagwarantowana jest na rzecz aut. Cząstka mniejsza, zadaszona to miejsce do parkowania na rzecz jednośladów.
Powierzchnie utworzone pod lokale biurowe są przystępne w typowej aranżacji, aczkolwiek istnieje opcja stworzenia autorskiej, unikatowej. Lokale usługowe wynajmowane są w stanie surowym. Można jak najbardziej urządzać środek lokalu podług prywatnego stylu, czy potrzeb najemcy. Lokale zaopatrzone są w media i bloki sanitarne.
Lokal wolno wynająć w metrażu od 70 m2 do 700 m2 w zależności od toczonej działalności i potrzeb najemcy. Piękny biurowiec Drukarni Center z historią usytuowany w środku Łodzi przyciąga uwagę osobistym szczególnym wyglądem, świetną lokalizacją i alternatywami które kreuje wynajmującym.
W mieście słynącym z , w zabytkowym obiekcie i z odkrywczymi technologiami rozwija się następny, wyższy aspekt na rzecz Twojej firmy. Budynek biurowy znajduje się w Łodzi ul. Gdańska 130, tel 882 096 532. Jeżeli szukasz kapitalnie zaopatrzonego biura czy lokalu usługowego, jeżeli ważna jest lokalizacja i rozwiązanie techniczne to Drukarnia Center jest najlepszym wyborem.
Łódź - dziś piękne, liczące ponad 700 tysięcy mieszkańców miasto ma swój początek około XIII wieku. Wzmianki donoszą iż Łódź wtedy była wsią książęcą. Przez księcia łęczyckiego Władysława przekazana została Kujawskim biskupom. W XIV wieku Łódź nie była znaczącą wsią, liczyła ok 40 domostw. Dopiero w 1414 roku biskupi Kujawscy rozpoczęli działa w kierunku nadania jej praw miejskich. Jednak prawa takie otrzymała dopiero w 1423 roku nadane przez króla Władysława Jagiełłę. I tu zaczyna się właściwa historia miasta Łodzi. Nastąpił gwałtowny wzrost gospodarczy, głównym źródłem utrzymania w XVI wieku był handel wyrobami rzemieślniczymi, płodami rolnymi czy zwierzyną hodowlaną. Liczba mieszkańców w tym okresie wzrosła do 1000 osób. Głównym punktem śródmieścia był ratusz, powstała także szkoła i kościół. Wszystko wskazywało, że w takim tempie rozwoju miasto będzie kwitło. Jednakże w rozwoju nastąpił regres. Przyczyną były czynniki zewnętrzne a mianowicie pożary, epidemie i działania wojenne (potop szwedzki). Liczba ludności katastroficznie spadła z 1000 do 200 i znów Łódź straciła na znaczeniu.
W XVIII wieku w wyniku rozbiorów, miasto znalazło się pod rewirem pruskim. Zaborca usilnie starał się by Łódź znów stałą się wsią. Jednak owe plany nie doszły do skutku dzięki wkroczeniu Legionów generała Dąbrowskiego. W wieku XIX Łódź znów rozkwitała, w 1820 roku liczyła 700 i typowano ja jako miasto fabryczne. Opracowano nowy plan miasta, mający na celu budowę rynku w kształcie ośmiokąta, który przecinać miała później ulica Piotrowska, stanowiąca do dziś jedną z kultowych ulic mierzącą ponad 4 km długości.
Nastąpił ogromny rozwój przemysłu zwłaszcza włókienniczego. Zawód tkacza cieszył się wielkim uznaniem i poszanowaniem. Dzięki Stanisławowi Staszicowi oraz Rajmundowi Rembielińskiemu wprowadzono w tamtejszym czasie prawo, za sprawą którego, każda osoba posiadająca tkackie umiejętności i mogąca je udowodnić, mogła otrzymać działkę 20 morgów z wieczystym użytkowanie oraz drewno na budowę domu. Wieści o wzroście gospodarczym rozchodziły się szybko, rosła również liczba ludności gdyż przybywało osadników z innych rejonów. Ludwik Geyer był prekursorem pierwszej maszyny parowej, którą wykorzystano do celów produkcyjnych 1839 roku, natomiast 1854 Karol Scheibler uruchomił duży, nowoczesny zakład przemysłowy gdzie maszyny owe zintensyfikowały nakłady i przemysł włókienniczy rósł w siłę. W Łodzi powstała cała strefa przemysłowa - dzielnice i fabryki. Posiadała własną szkołę, kolejowe połączenia, szpitale, sklepy i Straż Pożarną. Łódź stała się potęgą przemysłową z najnowszymi technologiami, prężną i dobrze prosperującą. Jednak wśród zwykłych pracowników budziła ona sprzeciw, gdyż często byli oni wyzyskiwani. Z tego też powodu w 1861 roku powstał bunt, gdzie wiele maszyn uległo zniszczeniu.
Łódź zyskała wielkie uznanie w charakterze siedziby przemysłu lekkiego. Jako miasto wielokulturowe i wielowyznaniowe stwarzała dobre warunki życiowe swoim mieszkańcom. Wielkie rodziny przemysłowców pielęgnowali jej rozwój kulturalny. Powstawały teatry, banki, budowano świątynie różnych wyznań. Na ulicach Łodzi słychać było rozmowy w różnych językach. Wszak władze miejskie postawiły sobie za cel rozwój przemysłowy miasta, to jednak nie zapomniano o wykształceniu i 1919 roku Łódź jako pierwsza w Polsce wprowadziła powszechny obowiązek szkolny.
W okresie I Wojny Światowej przemysł miasta uległ ogromnym stratom gdyż maszyny kradziono lub niszczono podejrzewając o produkcję broni. Podczas II Wojny Światowej przemysł został praktycznie zniszczony. Okupant zamykał polskie szkoły, niszczył muzea, teatry. Mordował polską i żydowską ludność. Jednak same budynki nie ucierpiały tak bardzo. Po wojnie osiedlali się w Łodzi osadnicy z inny miast, bardziej lub całkiem zniszczonych. W przemyśle znów nastąpił rozwój. Budowano nowe osiedla, odnawiano i ożywiano muzea i teatry. W tamtych czasach powstało Centrum filmowe w Łodzi i szkoła filmowa.
Ulica Gdańska powstała z połączenia ulic Nowej i Długiej istniejących od 1873 roku. W roku 1915 zmieniono jej nazwę na niemiecką Lange Strasse. Status Gdańskiej otrzymała w 1920 roku z okazji zaślubin Polski z morzem. Gdańska jest jedną z najstarszych architektonicznie ulic.
Łodzi, Gdzie możemy podziwiać Stare Łódzkie Śródmieście. Cała ulica mierzy ok 3 km długości. Zaczyna się tuż przy ul. Ogrodowej, jednak Ogrodową zostawiamy w spokoju, a głównie skupiamy się na Gdańskiej. Nieopodal skrzyżowania z Ulicą Legionów znajduje się kamienica, będąca niegdyś domem tkacza, a w nim mieściła się znajdowała się prywatna szkoła średnia Julii Zbijewskiej. Na rogu zaraz za ulicą Legionów usytuowany jest budynek narożnej kamienicy wzniesiony w okresie międzywojennym dla pracowników administracji zakładów I.K. Poznańskiego. Po stronie przeciwnej widnieje Muzeum Tradycji Niepodległościowych wybudowany w 1884 roku. Jednak w tamtych czasach służył jako więzienie i w tych celach powstał. W owym więzieniu karę za nielegalne drukowane „Robotnika” odbywał Józef Piłsudski.
Na ul Gdańskiej znajduje się wiele kamienic i pałaców z ciekawą historią jednak zajmiemy się tymi najciekawszymi. Na Gdańskiej 29 na przełomie XIX i XX wieku znajdowało się rosyjskie II Gimnazjum Męskie, a podczas II Wojny Światowej szpital prowadzony przez siostry Wocalewskie. Przecudna narożna kamienica znajdująca na połączeniu z ulicą 1 Maja to gmach z 1912 roku, należący prawdopodobnie do Spiro. Pałac Karola Poznańskiego, gdzie dziś mieści się Szkoła Muzyczna usytuowany jest po przekątnej. Został wzniesiony w latach 1904-1905 według projektu Adolfa Seligsona. Na skrzyżowaniu ulic Gdańskiej i Więckowskiego stoi znakomity pałac rodziny Poznańskich. Mieszkał tu Maurycy Poznański, dziś jednak odnowiony służy jako Muzeum Sztuki.
Po stronie przeciwnej wyłania się willa braci Kipperów z 1883 roku. Kamienica na Gdańskiej 42 ozdobiona piękna elewacją, krasnalowe pachołki, hermy podtrzymujące balkony to wspaniała budowla, powstała dzięki Michałowi Kipperowi w1897 roku. Na przeciwko willi podziwiamy biurowiec po dawnej Fabryce Wstążek i Koronek Rudolfa Kellera. Tuż obok mieści się willa wybudowana dla Rudolfa Kellera. Przy Gdańskiej 48 stoi stara secesyjna willa Klemensa Oelsnera, po wojnie przejęta przez wojsko. Gdańska 58/60 to fabryczny kompleks należący do firmy Pollena Ewa w skład której wchodzą dawne fabryki Henryka Federa, Stefana Angersteina oraz Hugo Guttela i Józefa Wójtowicza. Dalej pod numerem 75 widnieje obiekt zwany mykwa tgz. łaźnia żydowska. Podczas II Wojny Światowej służyła jako siedziba 112 pułku SS. Dalej gdańska usiana jest kamienicami Eliasza Pańskiego, 2 budynki Józefa Lwowa z pięknymi ozdobami oraz segment firmy Hermana Kalisza. Na Gdańskiej mieszczą się dwa kościoły rzymskokatolicka kaplica p.w. Najświętszej Maryi Panny i drugi dawny dom modlitwy braci Morawskich. Zobaczyć tu możemy cały szereg budowli z elementami secesji np. willa dyrektora Towarzystwa Oświetlenia Elektrycznego czy wzniesiona w 1903 roku willa Henryka Mitke. Kolejny zespól budynków to dawne fabryki wyrobów papierniczych, goszczące obecnie w swych murach Społeczną Akademię Nauk.
Na szczególną uwagę zasługuje mieszcząca się przy ulicy Gdańskiej 130 Drukarnia Center. 1922 roku Edward i Herman Goldberg właśnie tutaj założyli tkalnię mechaniczna gdzie w głównej mierze wytwarzano pasy pędne z wielbłądziej sierści. Od 1927 roku bracia byli także właścicielami zakładu na ulicy Przybyszewskiego. Zatrudniano tu 25 robotników, a na 17 krosnach wytwarzano techniczne płótna. Firma braci Goldbergów oprócz Łodzi posiadała także przedstawicielstwa w Warszawie, Lwowie, Katowicach i Gdańsku. Później pod tym samym adresem mieściła się „Hika” i fabryka pończoch „Durabella”. Na jednym z pięter obiektu, jeszcze przed wojną działalność prowadziła introligatornia i drukarnia „Kompas”. W czasie II Wojny Światowej zatrudniano w niej 12 osób, a roku 1945 armia sowiecka umieściła na Gdańskiej 130 jednostkę propagandową. Drukarnia Wojskowa rozpoczęła swą działalność w 1946 roku i prowadziła ja przez kolejne 60 lat. W tym czasie pracowało w drukarni 210 osób. Po dawnej drukarni dziś nie ma śladu. Gmach został wykupiony przez prywatnego przedsiębiorcę i nosi nazwę Drukarnia Center. Odrestaurowany budynek przykuwa uwagę piękną elewacją z czerwonej cegły. Pomieszczenia rozplanowano na lokale biurowe i usługowe. Dziś ulica Gdańska 130 w centrum Łodzi nie straszy zniszczonym, opuszczonym obiektem lecz imponującym biurowcem godnym podziwu.
Kiedyś produkcja pończoch, później Wojskowa Drukarnia, a dziś… Drukarnia Center. Łódzka historia przemysłowa i zachowane zabytki świadczą o tym, że przedsiębiorczość jest duszą tego miasta.
Powierzchnia biurowa przygotowana w typowej aranżacji, bądź z możliwością stworzenia własnej według potrzeb. Przy minimalnej wynajętej powierzchni – 350 m2, przypada prywatny blok sanitarny w strefie wynajętej.
Powierzchnia lokali usługowych przekazana pod wynajem w stanie surowym. Możliwość aranżacji wnętrz, według własnych gustów i potrzeb. Powierzchnia ta jest wyposażona w media i ma możliwość zabudowy prywatnego bloku sanitarnego.
Na dziedzińcu znajduje się parking, który może pomieścić 50 samochodów. Dbając o potrzeby rowerzystów, przygotowano zadaszony parking – wjazd od strony ulicy Gdańskiej. Dodatkowo przygotowaliśmy szatnie oraz prysznice, z których mogą skorzystać cykliści.
Recepcja całodobowa, zapewnia przyjęcie gości, odbiór poczty oraz przesyłek kurierskich.
Recepcja całodobowa, zapewnia przyjęcie gości, odbiór poczty oraz przesyłek kurierskich.
Recepcja całodobowa, zapewnia przyjęcie gości, odbiór poczty oraz przesyłek kurierskich.
Powierzchnia biurowa przygotowana w typowej aranżacji, bądź z możliwością stworzenia własnej według potrzeb. Przy minimalnej wynajętej powierzchni – 350 m2, przypada prywatny blok sanitarny w strefie wynajętej.
Powierzchnia biurowa przygotowana w typowej aranżacji, bądź z możliwością stworzenia własnej według potrzeb. Przy minimalnej wynajętej powierzchni – 350 m2, przypada prywatny blok sanitarny w strefie wynajętej.
Powierzchnia biurowa przygotowana w typowej aranżacji, bądź z możliwością stworzenia własnej według potrzeb. Przy minimalnej wynajętej powierzchni – 350 m2, przypada prywatny blok sanitarny w strefie wynajętej.
Powierzchnia biurowa przygotowana w typowej aranżacji, bądź z możliwością stworzenia własnej według potrzeb. Przy minimalnej wynajętej powierzchni – 350 m2, przypada prywatny blok sanitarny w strefie wynajętej.
Na kondygnacji I budynku głównego znajdują się dwie sale konferencyjne o powierzchni 58 m2 oraz 151 m2.
(z możliwością podziału na dwie mniejsze sale:
78 m2 i 73 m2).
Na kondygnacji I budynku głównego znajdują się dwie sale konferencyjne o powierzchni 58 m2 oraz 151 m2.
(z możliwością podziału na dwie mniejsze sale:
78 m2 i 73 m2).
Na kondygnacji I budynku głównego znajdują się dwie sale konferencyjne o powierzchni 58 m2 oraz 151 m2.
(z możliwością podziału na dwie mniejsze sale:
78 m2 i 73 m2).
Blok sanitarny.
90 - 520 Łódź, ul. Gdańska 130
